همانطور که می دانید بلوغ دوره ای بین کودکی و بزرگسالی است که از مهم ترین و پر ارزش ترین دوره های زندگی هر فرد است که از آن به عنوان جوانی نیز یاد می شود در نتیجه بلوغ آشکارترین و حساس ترین تغییر و تحول این دوره محسوب می شود که با تغییرات جسمی ، روحی و صفات ثانویه جنسی آغاز شده و تا تکامل کامل جنسی و توانایی باروری ادامه دارد .
عواملی مانند ژنتیک ، نژاد ، منطقه جغرافیایی ، تغذیه ، فرهنگ ، سطح اجتماعی و اقتصادی در سن شروع یا زمان بلوغ و پیشرفت آن نقش دارد ، به همین دلیل ممکن است سن بلوغ در همه جا متفاوت باشد . بلوغ دختران زمانی است که ارگان های جنسی کودک کامل می شود و دخترتان توانایی تولید مثل پیدا می کند به طوری که به تدریج پستان ها شروع به ظاهر شدن و بزرگ شدن می کنند که معمولا در سن 8 تا 13 سالگی در دختران دیده می شود .
در زندگی هر پسری دورانی خواهد رسید که کم کم او را به مرد تبدیل می کند و افزایش سایز بیضه ها اولین نشانه بلوغ است که معمولا در سن 9.5 سالگی تا سن 13.5 سالگی در پسران دیده می شود اما در 11.5 سالگی بیشتر بیضه ها شروع به بزرگ شدن می کنند .
از ویژگی های نوجوانان هنگام بلوغ می توان به تمایل به گوشه گیری ، نافرمانی از والدین ، کنجکاوی ، ترس نسبت به تغییرات جسمی ، حساسیت به انتقاد و ... اشاره کرد ؛ در نتیجه رفتار والدین در این دوران نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است اگر والدین در این دوران به فرزند خود کمک نکنند ؛ مشکلات بلوغ را برای فرزندان خود تشدید می کنند ؛ که در ادامه به توضیح رفتار درست والدین می پردازیم .
قوانین اساسی رفتار والدین با فرزندشان
برخورد والدین در هنگام سن نوجوانی و بلوغ فرزندان بسیار مهم است . همانطور که گفتیم دوران بلوغ حساس ترین دوره زندگی همه افراد است و وقتی فرزند شما از نظر فیزیکی ، روحی و اخلاقی دچار تغییرات بی شمار می شود .
بلوغ برای اکثر خانواده ها قدری گیج کننده و مشکل است و برخورد صحیح با نوجوانان یکی از مشکلات والدین امروزی است ؛ که در ادامه این مقاله قصد داریم 10 قانون اصلی برای رفتار اصولی با نوجوانان در سن بلوغ را بیان کنیم .
- با صدای بلند حرف نزنید
اگر رفتار شما با فرزندتان بر پایه علاقه ، عشق و صمیمت باشد ، اعتماد به نوجوان را تکمیل و تضمین می کند اما اگر این ارتباط با خشم و فشار همراه باشد باعث به وجود آمدن اختلافات گوناگون و فشارهای مختلف می شود . به طور مثال بعضی پدر و مادر ها در زمان مشکلات فقط صدایشان را بالا می برند و قلدری می کنند و از کوره در رفتن را تنها راه چاره می دانند .
اما باید بدانید از کوره در رفتن بدترین راه است چون علاوه بر حل نشدن مشکل ، تنها به نوجوان خود می آموزید ؛ از کوره در رفتن و فریاد کشیدن تنها راه حل مشکلات است و همچنین در آینده نوجوان این رفتارات را تکرار می کند و حتی گاهی ممکن است سر پدر و مادر خود نیز فریاد بکشد .
- بد حرف زدن ممنوع
این سوال را باید با لحنی خوب و آرام بپرسید . تا نوجوانتان متوجه شود شما نگران او هستید و هدف از پرسیدن این سوال تنها فهمیدن و حل کردن مشکلی است که او با آن درگیر شده است . این سوال را با لحنی بپرسید که نوجوانتان حس نکند شما می خواهید خشم خود را به او منتقل کنید ؛ در نتیجه لحن این پرسش بسیار اهمیت دارد .
اگر شما مشکلات نوجوانتان را بزرگ نشان دهید ؛ در او ترس و نگرانی ایجاد می کنید و همچنین باید گفت مدام دنبال بازجویی از او نباشید .
- آن ها را با نوجوانی خودتان مقایسه نکنید
همانطور که می دانید در گذشته نوع پرورش و فرزند پروری در مقایسه با حال ، تفاوت های بسیاری داشته و چه بسا والدین انتظار دارند فرزندشان نیز مثل آن ها در گذشته رفتار کند و بدون چون و چرایی خواسته های آن ها را قبول کند .
، سخت است که مبارزه طلبی های نوجوان را تحمل کنند ؛ زیرا خودشان هیچ گاه فضایی برای مخالفت نداشتند .
در واقع می توان هیچ چیز به اندازه گستاخی آشکار ، کاسه صبر پدر و مادر ها را لبریز نمی کند . حتی در گذشته در بعضی خانواده ها روابط به شکلی بود که برخی پدر و مادرها در سنین نوجوانی شان با والدین خود به حد رسمی و محدود بوده که درست مانند مهمان بهترین رفتار را داشتند .
- با نوجوان خود وقت بگذرانید
در این زمان نباید فرزندتان را تنها بگذارید . هر چه زمان کمتری با آن ها بگذرانید آن ها بیشتر احساس غریبگی می کنند و همچنین رفتارشان نیز بدتر خواهد شد . در زمان بلوغ باید فرزندتان را آگاه کنید که نخستین مسئول حل مشکل او ، فقط خودش است .
در نتیجه در هنگام برخورد با مسائل نوجوان بهتر است از خودش کمک بگیریم و همچنین او را تشویق کنیم که برای حل مشکل اقدام کند و ما والدین فقط وظیفه راهنمایی او را داریم که از عواقب تصمیم خودش مطلع شود .
- داد و بیداد کردن ممنوع
از دوران کودکی تا کنون داد و بیداد کردن نامناسب و مخرب بوده است اما در نوجوانی آسیب های بسیاری برای فرزندتان خواهد داشت ؛ زیرا در این سنین او دارای توانایی لازم برای مقابله و فریاد کشیدن متقابل است که بیشتر باعث می شود تا رابطه شما مخدوش شود . لازم به ذکر است قبل از اینکه فرزند خود را متهم کنید ، نگاهی به رفتارهای خود بیندازید .
- با او صحبت کنید
این قانون صحبت کردن باید از دوران کودکی باشد ؛ برای اجرایی کردن این قانون باید از دوران کودکی تلاش کنید تا بتوانید با فرزندتان صمیمانه گفت و گو کنید تا در دوران نوجوانی فرزندتان با پذیرش بیشتری بتواند مشکلاتش را با شما مطرح کند و با گفت و گو با شما به نتایج منطقی تری برسد . اگر فرزندتان با شما احساس راحتی کند کمتر به مشکلاتی که ممکن است گریبان گیر او شود ، دچار می شود .
- اطلاعات مفید در مورد دوران نوجوانی در اختیار او قرار دهید
شما می توانید فرزند خود را با ویژگی های دوره نوجوانی ، تغیییرات بلوغ و مشکلات این دوران و ... آگاه سازید تا با بینش صحیحی بتواند با تغییرات و مشکلات روبرو شود . این آموزش ها باید متناسب با سن ، درک و آگاهی کودک باشد و همچنین به زبان ساده و قابل فهم بیان شود ، آموزش باید تدریجی باشد ؛ لازم نیست همه اطلاعات را یک جا در اختیار کودک قرار دهید .
- در مسائل مهم فقط اصرار کنید
همیشه باید شرایطی را مدیریت و فراهم کنید که نوجوان احترام شما را حفظ کند ؛ برای هر اشتباه کوچکی جایگاه والد گری خود را برای جدل با او خدشه دار نسازید ، بلکه از تذکر های کوتاه و تاثیر گذار استفاده کنید . در مورد موضوعات کوچک و پیش پا افتاده با فرزند خود بحث نکنید و او را سرزنش نکنید . در واقع اصرار و قاطعیت خود را برای مسائلی که از اهمیت خاصی برخوردار هستند ، هزینه کنید .
- همیشه نظارت غیر مستقیم داشته باشید
همیشه دورادور و غیر مستقیم بر فرزند خود نظارت داشته باشید ؛ بر روابط عاطفی ، اجتماعی ، مجازی و ... تا چنانچه با مشکلی مواجه شد ، او را به موقع راهنمایی کنید . به طور مثال تمام والدین دلشان می خواهد دوست فرزندشان را بشناسند ، زیرا آن ها عقیده دارند ؛ داشتن دوست می تواند تاثیرات بسیاری روی فرزندشان بگذارند ، دوست خوب به رشد اجتماعی ، کسب مهارت و ... فرزندتان کمک می کند .
- از مشاور راهنمایی بگیرید
هر چند گفته شد بسیاری از رفتارهای نوجوانان ، ویژگی طبیعی تحولی آنان است اما چناچه تغییرات خلقی شدید مثل غمگینی ، کناره جویی ، اضطراب ، استرس ، خشم ، تحریک پذیری و بی بند و باری متفاوت از دیگر همسالان ، فرهنگ خانوادگی و ارزشی شما را نشان می دهد از کمک های یک روانشناس یا روانپزشک استفاده کنید .
منبع : سایت چطور
مطالب مرتبط
