تفاوت بهورز، بهیار و پرستار

بهورز کیست؟

بهورز فردی است که با گذراندن دوره های آموزشی مرتبط با بهداشت و درمان، وظیفه ارائه خدمات بهداشتی اولیه در مناطق روستایی و کمتر توسعه یافته را بر عهده دارد. بهورزان معمولا در خانه های بهداشت فعالیت می کنند و هدف اصلی آن ها پیشگیری از بیماری ها و ارتقای سلامت جامعه است. آموزش بهورزان در مراکز آموزشی خاصی صورت می گیرد که بر مهارت های عملی و بهداشتی متمرکز است.

 

بهورز نقش مهمی در اجرای برنامه های بهداشت عمومی ایفا می کند. مسئولیت های او شامل ارائه واکسیناسیون، آموزش های بهداشتی به مردم، پایش وضعیت سلامت جمعیت تحت پوشش، و شناسایی و گزارش بیماری های قابل انتقال است. همچنین، بهورزان به عنوان مشاوران بهداشت خانواده در زمینه های تغذیه، بهداشت فردی و پیشگیری از بیماری ها عمل می کنند.

 

بهورزان عمدتا در خانه های بهداشت روستایی فعالیت دارند که اولین سطح ارائه خدمات بهداشتی در نظام سلامت کشور محسوب می شود. حوزه کاری آن ها شامل جمعیت های روستایی و مناطق محروم است که دسترسی کمتری به امکانات بهداشتی دارند. بهورزان به طور مستقیم با خانواده ها و افراد در تماس هستند و با بازدیدهای خانه به خانه، به ارائه خدمات پیشگیرانه و مراقبتی می پردازند.

بیشتر بخوانید: آزمون بهورزی

بهیار کیست؟

بهیار فردی است که با گذراندن دوره های کاردانی یا آموزش های تخصصی در زمینه مراقبت های بهداشتی و درمانی، به عنوان همکار پرستار در بیمارستان ها و مراکز درمانی فعالیت می کند. بهیاران آموزش دیده اند تا در سطحی پایه و متوسط خدمات به بیماران ارائه دهند و نقش واسطه ای میان پرستار و بیمار را ایفا کنند.

 

بهیاران وظایفی مانند کمک به بیماران در انجام امور روزمره، اندازه گیری علائم حیاتی (مانند فشار خون و دما)، تعویض پانسمان، تزریقات ساده و ارائه کمک های اولیه را بر عهده دارند. آن ها همچنین مسئول نظارت بر وضعیت عمومی بیماران و گزارش تغییرات مهم به پرستاران و پزشکان هستند. علاوه بر این، بهیاران از بیماران در زمان بستری یا انتقال آن ها به بخش های مختلف مراقبت می کنند.

 

حوزه کاری بهیار بیشتر در بیمارستان ها، مراکز درمانی و آسایشگاه ها است، جایی که نیاز به مراقبت های پایه و پیگیری وضعیت بیماران وجود دارد. بهیاران در بخش های مختلف بیمارستان ها، از جمله بخش های جراحی، اورژانس، و مراقبت های ویژه فعالیت دارند و با تیم های پزشکی و پرستاری همکاری نزدیکی دارند تا به بهبود و مراقبت از بیماران کمک کنند.

بیشتر بخوانید: آزمون بهیاری

پرستار کیست؟

پرستار فردی است که با گذراندن دوره های دانشگاهی و تخصصی در زمینه پرستاری، مهارت های لازم برای ارائه مراقبت های درمانی و پرستاری به بیماران را کسب کرده است. پرستاران نقش مهمی در مدیریت و اجرای برنامه های درمانی و مراقبتی دارند و از اعضای کلیدی تیم درمانی در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی محسوب می شوند. پرستاران دارای مدارک تحصیلی لیسانس یا بالاتر هستند.

 

پرستاران مسئولیت های گسترده ای شامل ارزیابی وضعیت سلامت بیماران، ارائه داروها طبق دستورات پزشک، نظارت بر بهبود بیماران و ثبت تغییرات مهم در وضعیت آنان دارند. آن ها همچنین به اجرای درمان های پزشکی، مشاوره به بیماران و خانواده های آن ها و مدیریت مراقبت های پرستاری در بخش های مختلف می پردازند. پرستاران در شرایط اضطراری وظیفه حفظ وضعیت پایدار بیماران و ارائه مراقبت های فوری را نیز بر عهده دارند.

 

حوزه کاری پرستاران بسیار متنوع است و شامل بیمارستان ها، کلینیک ها، مراکز بهداشتی، و حتی منازل بیماران می شود. پرستاران در بخش های مختلفی مانند جراحی، اورژانس، مراقبت های ویژه، و بخش های تخصصی مانند کودکان یا سالمندان فعالیت می کنند. آن ها همچنین می توانند در نقش های مدیریتی، آموزشی یا پژوهشی در حوزه سلامت مشغول به کار شوند.

بیشتر بخوانید: استخدام پرستار

تفاوت بهیاری با پرستاری

رشته پرستاری و بهیاری هرچند هر دو در حوزه مراقبت های بهداشتی فعالیت دارند، اما از نظر سطح تحصیلات و وظایف شغلی تفاوت های زیادی دارند. بهیاری بیشتر بر مراقبت های پایه و کمک به بیماران تمرکز دارد، در حالی که پرستاری به ارائه خدمات تخصصی تر و مدیریت درمان بیماران می پردازد. این تفاوت در وظایف باعث شده است که هر کدام نقش متفاوتی در تیم درمانی ایفا کنند. در ادامه توضیح مهم ترین تفاوت بهیاری با پرستاری پرداخته شده است.

 

 

یکی از اصلی ترین تفاوت بهیاری با پرستاری در سطح تحصیلات آن ها می باشد. بهیاران معمولا پس از گذراندن دوره های کاردانی یا آموزش های کوتاه مدت تخصصی وارد حرفه می شوند، در حالی که پرستاران باید تحصیلات دانشگاهی در مقاطع لیسانس یا بالاتر داشته باشند. این تفاوت در آموزش، میزان تخصص و مهارت های پرستاران را نسبت به بهیاران بیشتر می کند.

 

 

بهیاران مسئولیت های محدودی مانند کمک به بیماران در انجام کارهای روزمره، اندازه گیری علائم حیاتی و ارائه مراقبت های اولیه دارند. از سوی دیگر، پرستاران وظایف پیچیده تر و تخصصی تری مانند ارائه درمان های پزشکی، ارزیابی وضعیت بیماران، مدیریت داروها و اجرای برنامه های درمانی را بر عهده دارند. پرستاران همچنین مسئولیت آموزش بیماران و هماهنگی بین تیم پزشکی را به دوش می کشند.

 

 

بهیاران بیشتر به عنوان دستیاران پرستاران و پزشکان فعالیت می کنند و تحت نظارت مستقیم آن ها کار می کنند. حوزه کاری آن ها اغلب به مراقبت های پایه و کمک به پرستاران محدود است. در مقابل، پرستاران استقلال بیشتری در تصمیم گیری های بالینی دارند و در بخش های مختلف بیمارستان ها و مراکز درمانی، از جمله اورژانس و بخش های تخصصی، فعالیت می کنند. پرستاران همچنین می توانند به عنوان مدیر یا سرپرست در واحدهای پرستاری مشغول به کار شوند.

بیشتر بخوانید: شرایط ثبت نام آزمون استخدامی وزارت بهداشت

تفاوت بهورزی با پرستاری

بهورزی و پرستاری دو حرفه مهم در نظام سلامت هستند که هرچند هر دو به ارائه خدمات بهداشتی و درمانی می پردازند، اما از نظر وظایف، آموزش و محل فعالیت تفاوت های اساسی دارند. بهورزان بیشتر بر پیشگیری و ارتقای سلامت عمومی در جوامع روستایی تمرکز دارند، در حالی که پرستاران به مراقبت های تخصصی و بالینی از بیماران در بیمارستان ها مشغول اند. این تفاوت ها نقش های متفاوتی را در ارائه خدمات سلامت برای آن ها تعریف می کند که در ادامه به تفاوت آن ها اشاره شده است.

 

 

بهورزان برای ورود به حرفه خود دوره های آموزشی کوتاه مدت و عملی در مراکز بهداشت می گذرانند که بیشتر بر بهداشت عمومی و پیشگیری از بیماری ها تمرکز دارد. در مقابل، پرستاران تحصیلات دانشگاهی در مقاطع کارشناسی یا بالاتر دارند و آموزش های تخصصی در زمینه مراقبت های درمانی و پرستاری دریافت می کنند. این تفاوت در آموزش، بهورزان را بیشتر به سمت خدمات اولیه بهداشتی هدایت می کند، در حالی که پرستاران در ارائه مراقبت های بالینی تخصصی فعال هستند.

 

 

بهورزان بیشتر بر پیشگیری از بیماری ها، آموزش های بهداشتی، واکسیناسیون و مراقبت های اولیه در جامعه روستایی متمرکز هستند. وظیفه اصلی آن ها ارتقای سلامت عمومی و جلوگیری از شیوع بیماری ها است. از سوی دیگر، پرستاران وظایف بالینی گسترده تری دارند، مانند نظارت بر وضعیت بیماران، ارائه داروها، و اجرای برنامه های درمانی تخصصی. پرستاران نقش فعالی در فرآیند درمان و بهبودی بیماران در بیمارستان ها دارند.

 

 

بهورزان عمدتا در خانه های بهداشت و مناطق روستایی فعالیت می کنند و مستقیما با جمعیت محلی در تماس هستند. آن ها به صورت پیشگیرانه با جوامع محلی کار می کنند تا سلامت عمومی را ارتقا دهند. در مقابل، پرستاران بیشتر در بیمارستان ها، کلینیک ها و مراکز درمانی حضور دارند و به مراقبت از بیماران بستری و اجرای خدمات درمانی و پرستاری می پردازند. حوزه کاری پرستاران معمولا در محیط های بالینی و درمانی است.

بیشتر بخوانید: منابع آزمون استخدامی وزارت بهداشت

فرق مدرک بهورزی، بهیاری و پرستاری

مدرک تحصیلی در حرفه های بهورزی، بهیاری و پرستاری نقش تعیین کننده ای در سطح تخصص، مسئولیت ها و فرصت های شغلی ایفا می کند. بهورزان با گذراندن دوره های کوتاه مدت و عملی، برای ارائه خدمات بهداشتی اولیه در جوامع محلی آماده می شوند، در حالی که بهیاران با مدارک کاردانی وارد حوزه مراقبت های بالینی پایه می شوند. 

 

از سوی دیگر، پرستاران با تحصیلات دانشگاهی و دریافت مدارک کارشناسی یا بالاتر، صلاحیت بیشتری برای ارائه مراقبت های تخصصی و مدیریت وضعیت بیماران دارند. این تفاوت در مدرک، مستقیما بر جایگاه حرفه ای و میزان حقوق هر یک از این مشاغل تأثیر می گذارد. در ادامه به بررسی فرق مدرک بهورزی، بهیاری و پرستاری پرداخته شده است.

 

 

مدرک بهورزی معمولا پس از گذراندن دوره های آموزشی کوتاه مدت و عملی در مراکز آموزشی بهورزی به دست می آید. این دوره ها بیشتر بر آموزش خدمات اولیه بهداشتی، پیشگیری از بیماری ها و ارتقای سلامت جامعه متمرکز هستند. بهورزان نیازی به تحصیلات دانشگاهی ندارند و پس از دریافت این مدرک، به عنوان نیروی کار بهداشتی در خانه های بهداشت روستایی مشغول به کار می شوند. مدرک بهورزی بیشتر بر مهارت های عملی و پایه ای در حوزه بهداشت عمومی تأکید دارد.

 

بهیاران با گذراندن دوره های کاردانی در دانشکده ها یا مراکز آموزشی خاص مانند جهاد دانشگاهی، مدرک بهیاری دریافت می کنند. آموزش بهیاری شامل مهارت های پایه در مراقبت از بیماران و کمک به پرستاران در محیط های بالینی است. مدرک بهیاری به افراد این امکان را می دهد که در بیمارستان ها و مراکز درمانی به عنوان دستیار پرستار یا نیروی مراقبتی فعالیت کنند. این مدرک در مقایسه با مدرک بهورزی، سطح تخصصی بالاتری دارد و بهیاران را برای مراقبت از بیماران در محیط های درمانی آماده می کند.

 

 

پرستاران برای دریافت مدرک خود نیاز به تحصیلات دانشگاهی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد یا بالاتر دارند. مدرک پرستاری شامل آموزش های تخصصی و بالینی در زمینه های مختلف مراقبت از بیماران است و به پرستاران صلاحیت لازم برای مدیریت و اجرای درمان های پزشکی را می دهد. سطح تحصیلات پرستاری به آن ها امکان می دهد در بخش های مختلف بیمارستانی فعالیت کرده و مسئولیت های پیچیده تری را در فرآیند درمان و مراقبت از بیماران بر عهده بگیرند. این مدرک بالاترین سطح آموزشی در میان بهورزی و بهیاری است.

بیشتر بخوانید: سهمیه های آزمون استخدامی وزارت بهداشت

تفاوت حقوق و بازارکار بهورزی، بهیاری و پرستاری

حقوق و مزایا و بازارکار رشته های پرستاری، بهیاری و بهورزی تفاوت های قابل توجهی دارند. پرستاران به دلیل تحصیلات دانشگاهی و مسئولیت های بالینی خود، معمولا از بالاترین حقوق و مزایا برخوردارند و بازار کار مناسبی نیز دارند. در مقابل، بهیاران با مدرک کاردانی حقوق بهتری نسبت به بهورزان دارند، اما به دلیل سطح آموزش و تخصص پایین تر، حقوق بهورزان به مراتب کمتر است و بازار کار آن ها محدودتر می باشد. در ادامه به بررسی تفاوت حقوق بهورزی، بهیاری و پرستاری پرداخته شده است.

 

 

حقوق بهورزان معمولا پایین تر از سایر حرفه های بهداشتی است و این موضوع به دلیل سطح تحصیلات و نوع خدماتی است که ارائه می دهند. بهورزان اغلب با مدرک دیپلم و دوره های آموزشی کوتاه مدت مشغول به کار هستند و وظایف آن ها عمدتا در حوزه پیشگیری و ارتقای سلامت جامعه متمرکز است. این عوامل باعث می شود که حقوق بهورزان در مقایسه با بهیاران و پرستاران کمتر باشد، هرچند که خدمات آن ها به سلامت عمومی اهمیت زیادی دارد.

 

 

بهیاران که معمولا دارای مدرک کاردانی هستند، از حقوق بالاتری نسبت به بهورزان برخوردارند. این افزایش حقوق به دلیل سطح تخصصی تر و مسئولیت های بیشتر بهیاران در محیط های درمانی است. بهیاران معمولا در بیمارستان ها و مراکز درمانی مشغول به کار هستند و به عنوان دستیاران پرستاران به ارائه خدمات به بیماران کمک می کنند. همچنین، بازار کار برای بهیاران به دلیل نیاز مداوم به مراقبت های پایه ای در مراکز بهداشتی و درمانی نسبتا مناسب است.

 

 

پرستاران بالاترین سطح حقوق را در میان این سه حرفه دارند، که ناشی از تحصیلات دانشگاهی و مسئولیت های پیچیده تری است که بر عهده دارند. آن ها با مدارک کارشناسی و بالاتر وارد بازار کار می شوند و در بخش های مختلف بیمارستان ها و مراکز درمانی فعالیت می کنند. این حرفه به دلیل نیاز مداوم به پرستاران متخصص و افزایش تعداد بیماران در سیستم سلامت، بازار کار مطلوبی دارد. بنابراین، پرستاران معمولا از فرصت های شغلی بیشتری برخوردارند و به همین دلیل حقوق و مزایای آن ها بالاتر است.

در ادامه بخوانید: مصاحبه آزمون استخدامی وزارت بهداشت

کارشناسان سامانه مشاوره هیوا آماده اند تا اطلاعات لازم در خصوص تفاوت بهورز، بهیار و پرستار را در اختیار داوطلبان گذاشته و آن ها را از طریق سیستم مشاوره تحصیلی تلفنی هیوا راهنمایی نمایند. همچنین از طریق عضویت در کانال تلگرامی و یا اینستاگرامی هیوا می توانید آخرین اخبار مرتبط با این حوزه را دریافت نمایید.

سوالات متداول

1- ✔️تفاوت پرستاری با بهیاری در چیست؟

✔️تفاوت پرستاری با بهیاری در سطح تحصیلات و مسئولیت ها می باشد. پرستاران دارای تحصیلات دانشگاهی و مسئولیت های پیچیده تری هستند که معمولا بهیاران چنین نیستند. برای دریافت اطلاعات بیشتر به متن مقاله مراجعه شود.

2- ✔️فرق بهورزی با پرستاری در چیست؟

✔️بر اساس متن مقاله، بهورزان بیشتر به ارائه خدمات بهداشتی اولیه و پیشگیری در جوامع روستایی می پردازند، در حالی که پرستاران در محیط های درمانی و با تمرکز بر مراقبت های تخصصی و بالینی فعالیت می کنند.

3- ✔️تفاوت حقوق و مدرک پرستاری، بهورزی و بهیاری چگونه است؟

✔️معمولا پرستاران دارای مدرک دانشگاهی بوده و حقوق آن ها از بهیاران و سپس بهورزان بیشتر می باشد. برای مطالعه جزئیات به متن مقاله مراجعه شود.