بنابر این صلاح خانواده این است که مرد را به عنوان بزرگ و سرپرست خانواده بشناسند و با نظر و صلاحدید او کار کنند، این موضوع بدان معنا نیست که مقام زن کوچک شمرده شده باشد، بلکه حفظ نظم و انضباط منزل چنین روشی را می طلبد. اگر خانم ها احساسات خام و تعصبات بی جا را کنار بگذارند وجدانشان نیز بدین موضوع قضاوت می کند.
گر چه گرفتاری های زندگی و مشاغل روزانه مرد غالبا اجازه نمی دهد که وی در تمام امور خانواده دخالت کند و در واقع قسمت عمده کارهای خانه، عملا در اختیار کدبانوی خانه قرار می گیرد و بر طبق میل و اراده او انجام می پذیرد ولی به هر حال حق حاکمیت و سرپرستی مرد باید محترم شمرده شود. اگرمرد در جایی اظهار عقیده و دخالت کرد گر چه در امور جزئی خانه داری نباید در برابر پیشنهادش استقامت ورزید و بدین وسیله حق حاکمیت اورا تباه ساخت و به شخصیتش لطمه وارد کرد که در این صورت، خودش را مسلوب الاراده و همسرش را یک زن بی ادب و حق نشناس و لجباز به حساب می آورد، از زندگی دل سرد شده و به همسرش کم علاقه می شود. چون شخصیتش جریحه دار شده ، ممکن است در صدد تلافی و انتقام برآید و حتی در مقابل خواسته های به جا و معقول همسرش سرسختی نشان دهد.
رسول خدا(ص) می فرمایند:
زن خوب به حرف شوهرش گوش می دهد و مطابق دستوراتش عمل می کند.1
زنی از رسول خدا (ص) پرسید: زن نسبت به شوهرش چه وظیفه ای دارد؟ حضرت فرمودند باید از وی اطاعت کند و از فرمانش تخلف ننماید.2
خانم گرامی! شوهرت را به عنوان بزرگ و سرپرست خانواده بپذیر، با نظر و مشورت وی کارها را انجام بده، از دستوراتش تخلف نکن، اگر در کاری دخالت کرد در برابرش سرسختی نشان نده، گرچه درباره مسائل خانه داری باشد که تو بهتر از آن آگاهی داری، شوهرت را عملا یک فرد بی اختیار قرار نده، بگذار گاه گاهی در کارها دخالت کند و بدین ریاست ظاهری دل خوش باشد، موضوع ریاست او را عملا به فرزندانت نشان بده، به آنها تذکر بده تا در کارها، از پدرشان اجازه بگیرند و از فرمانش تخلف نکنند. آن ها را حرف شنو و فرمان بردار و با ادب تربیت کن تا احترام تو و شوهرت محفوظ بماند.
1. بحار النوار ، ج 103. ص 235
2. همان ، ص 248.
منبع: کتاب همسرداری، نویسنده آیت الله ابراهیم امینی، ناشر موسسه بوستان کتاب
